Primavera en Madrid; 4/6

Oliwia Hildebrandt jest wspólczesną artystką intermedialną. Doktor sztuk pięknych w dziedzinie malarstwa- Wydział Sztuki Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Członek Zarządu Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Świętokrzyskiego. Autorka wystaw indywidualnych i zbiorowych, zagranicznych, międzynarodowych i ogólnopolskich (Monte Carlo, Bruksela, Barcelona, Rzym, Madryt, Las Palmas, Telde, Scheersberg, Remscheid, Drezno, Warszawa, Szczecin, Jabłonna, Opole, Kielce). Uprawia twórczość w zakresie malarstwa, rysunku, grafiki i mixed mediów. Jej prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie. Oliwia Hildebrandt swoje działania artystyczne ogniskuje wokół eksperymentów formalnych, nadając im sens dąży do zapisu czasu w formie artefaktu, obiektu, dzieła, procesu. W malarstwie minimalizuje zwracając się ku abstrakcyjnym formom przez co nadaje swoim obrazom uniwersalny wymiar. Inspiracją staje się codzienność i naturalne procesy związane z czasem i właściwościami materii. Artystka czerpie inspirację z licznych podróży i obserwacji świata. Często tworzy w miejscach gdzie aktualnie przebywa, wówczas prace zawierają artefakty związane z miejscem takie jak fragmenty gazet, notatek, bądź podobrazia są wykonane w całości z lokalnych materiałów zachowując subtelny klimat miejsca i czasu. ( Cyk Relacje, l Dom, Cykl Pięc Żywiołów, Cykl Transmutacje, Alchemia Sztuki) Ważnym motywem malarskim jest Kamień, jako obiekt i metafora, będący symbolem trwania i wieczności oraz uosobieniem odwiecznej tajemnicy w jej malarskich rozważaniach stał się z wyrazicielem spójni materii i ducha. Jako namacalny składnik codzienności, fragment nieożywionej przyrody jest obiektem poszukiwań, reliktem przeszłości, osobliwą formą zapisu czasu.
Kamienie i związane z nimi idee i procesy obrazowane przez artystkę w dynamicznych kompozycjach na pograniczu wyabstrahowania, reprezentują uniwersalne mechanizmy przyrody, są swoistym modelem wszechświata, spójnią materii i ducha na poziomie mikro i makro skali.(Cykl doktorski Kamień jako symbol obraz I zapis czasu- 2018 oraz Cykl Kosmos -Kamiennie 2016-2018)
Kamienie – „milczący świadkowie przemijania” są ucieleśnieniem siły, twardości, niezmienności, spoistości, długowieczności, wigoru i wewnętrznej harmonii, będąc jednocześnie w opozycji odzwierciedleniem nacechowanych negatywnie: nieczułości i martwoty, milczenia, trudności, bezpłodności, śmierci, bólu. Idea współistnienia sprzeczności zawarta jest również w kamieniu filozoficznym, legendarnej substancji od wieków poszukiwanej przez alchemików, zamieniającej metale nieszlachetne w szlachetne, będącym
kwintesencją, (piąta esencja), czyli jednością czterech żywiołów, w procesie transmutacji opus magnum. Przemiana tego, co bezwartościowe, w to, co szlachetne – motyw sublimacji nawiązuje tym samym do odnajdowania rzeczy ponadczasowych w zwyczajnych, wzniosłości w naturze, sacrum w profanum. To idea Piątego Zywiołu. (Cykl Pięć Żywiołów- Five Elements- Quinto Elementos – 2017-19); Idea Alchemii Sztuki. Idea Transmutacji – Cykl Kamień filozoficzny- Transmutacje. Alchemia Sztuki. 2020-2022)
Odrębnym formalnie, choć spójnym co do idei zapisu czasu, procesu, podróży jest Cykl Transparencje. Obejmuje prace w technice digital painting. Punktem wyjścia każdego obrazu były szkice malarskie i fotografie głównie kamieni, poddane stopniowo procesom przeobrażenia, transformacjom cyfrowym, zyskiwały następne warstwy tkanki malarskiej i rysunkowej. Uzyskany efekt transparentności pozwala zajrzeć w głąb obrazu, poszukać w nim pierwotnej istoty, zatrzymać i prześledzić proces twórczy, analogiczny do upływającego czasu. Dodatkowo ucyfrowienie, unowocześnienie potęguje technika druku odwrotnego na pleksi, która daje efekt krystaliczności obrazu przypominającego współczesne i wszechobecne monitory urządzeń elektronicznych.
Ostatni z cykli realizowany przez artystkę został zapoczątkowany w 2021roku podczas rejsu i pobytu na Azorach, portugalskich wyspach na Atlantyku. Obserwacja niewiarygodnie bogatej i oryginalnej przyrody oraz długie godziny żeglowania po Atlantyku, spotkania z wielorybami i osobliwość tych gigantycznych monumentalnych ssaków oraz zatopienie się w historii i kulturze tych wysp zaowocowały długim cyklem malarskim Głebia Oceanu. Śpiace wieloryby, który artystka równolegle realizuje. Interesującym jest również projekt artystyczny autorskich miniatur Hildebrandt House of Arts. Artystka przygotowuje zestawy oryginalnych, kolekcjonerskich miniatur specjalnie na wybrane wydarzenia artystyczne i wernisaże Ich ilość, układ i forma są specjalnie dostosowane do czasu i miejsca wydarzenia. Posiadają również osobne tytuły, są sygnowane przez artystę, numerowane I katalogowane, o formacie 5×5 cm / passe-partoux 10×10 cm, posiadają szczególną wartość kolekcjonerską. Miniatura z uwagi na swój niewielki rozmiar, mimo, że wydaje się niepozorna posiada niesamowita siłę oddziaływania. Ogniskuje na sobie uwagę widza, niczym soczewka przyciaga wzrok i niejako zmusza do bardziej intymnej i
bliższej kontemplacji. Jest alternatywą dla malarstwa wielkoformatowego, o ugruntowanej i szerokiej tradycji w sztuce europejskiej i dalekowschodniej.